Index colloquiorum
Salvete omnes! Hic est locus novus, Porticus Publica, ad colloquendum Latine sine nomine usoris. Si quaestiones aut consilia habetis, respondete quaeso; libenter ex vobis audiam. Nolite timere, si sicut ego - fateor! - non perfecte scribas: errando enim discimus omnes.
Certificatum SSL exspiraverat; eum nunc renovavi. Si cui incommodabat, quaeso ut ignoscas!
Modo animadverti iam tertium mensem esse ex quo hic locus conditus est: potes videre diem exactum nuntii si tangas "abhinc 3 menses", et hoc primum colloquium ut videtur decimo die Maii initiatum est. Omnes, felix dies trium mensium!
Sermo hic lente procedit et ego quoque non tam saepe scribo quam volo, sed nova nuntia fere cotidie specto et omnia lego. Gratias vobis ago pro scribendo!
In colloquio de libris iam proposui circulum legentium incipere et epistulas morales Senecae ad Lucilium legere. Ergo propono ut die XVII Martii primum colloquium habeamus de epistula prima, quam legerimus et discutiemus. Si velis mecum legere, quaeso responde.
Epistula prima hic invenitur: https://latin.packhum.org/loc/1017/15/0
Auctor ignoratus collegis suis salutem,
Primum dicam verbum "vilicus" mihi prorsus novum fuisse; neque tamen id sine voluptate cognovi, et in colloquio de verbis inusitatis ac iucundis communicabo.
Deinde, totius epistulae vis ad illud vetustissimum praeceptum redit, quod tot saeculis repetitum numquam tamen satis auditur: "memento mori". Non est hoc praeceptum quod nos iamdiu lateat; at, ut opinor, animus humanus tali admonitione numquam satiatur, semperque gratum est de brevitate vitae commoneri.
Quod autem maxime mihi placuit in epistula hac est quod Seneca sapientiam non sibi propriam retinet, sed velut publicam facit:
quod verum est meum est
Hoc vere magnum est, ut quisque id quod recte dictum sit pro patrimonio generis humani accipiat. Cavendum tamen est ne quis sententias alienas temere ac sine iudicio recitet: non satis est verba sonantia tractare, nisi simul ratio ipsa comprobata sit et assensus ex animo detur.
Itaque, primum librum nunc perlegimus! Quamquam levissima res videtur, tamen haud parvum fructum ex hac communi lectione cepio. Gratias igitur ago pro consuetudine, et, more solito, epistulam proximam (XIII) die Solis tractabimus.
Valete!
Salvete omnes,
Iuvenis adhuc cum sim non est mihi quod sincere dicere possim de voluptatibus ut ait ipse senectutis quales sint. Vereor potius non tantum, si licet his verbis describere, "mortis odorem", sed mortem iuventutis, roboris, ardoris, omniumque quae flos aetatis affert.
Diceret quis fortasse florem aetatis non in iuventute sed in maturitate inveni: non licet mihi omnino denegare donec senectutis quoque libem tempus, tamen, fortasse ob nimiam Graecorum familiaritatem, illud λυγρὸν γῆρας, id est, funestam senectutem, quae Nestor semper memoraverat desiderans suam iuventutem, animum meum irrepsit.
Quae cum haec sint, valet nihilo minus praeceptum
Vixi et quem dederat cursum fortuna, peregi.
Alii vellem mentionem facere, quid censetis, num licentiae sibi letum consciscendi horum verborum caput esse?
Agamus deo gratias, quod nemo in vita teneri potest.
Videtur quod paulo ante "sed in necessitate vivere necessitas nulla est" ait. Hoc Epicuri quoque nos certiores facit esse, ergo credo licere nobis dicere et Stoicis et Epicureis eandem sententiam de morte voluntaria? Placuit quoque questioni offendisse huic.
Valete!
In hoc colloquio:
Scribite verba latina rara, inusitata, mirabilia, et definitionem latine addite.
Plautus et "frutex" et "fungus" utitur ad significandum "hominem stultum"
vilīcus, -ī (m.) - curator (villae)
licetne hic vetere graece loqui vel latine tantum? janitores, responsum nobis hellenotheois date. puto quod Caesar Ciceroque si janitores hic essent “LICET” aient..
Salvete! Administrator sum, quamquam hoc nuntium id non ostendit, quod nunc domi non sum sed in silva. Auctori I assentior, certe licet in hoc colloquio Graece loqui; age, loquere!
χάριν σοι τοῦ ἡμῖν τοῖς Ἑλληνίζουσιν ἀγοράτιον ὀπάσαι!
τίνων πέρι ἦδός σοι λαλεῖν, πρῶτ' ἄγγελε;
Non sum coquus perperitus, sed paucas simplices cenas novi, quae saepe et non sine parva felicitate paro. Cupio paucis his proximis temporibus cum vobis communicare. Si quis vellet alias cenas communicare aut consilia dare, libenter faciat!
Gratias tibi ago, auctor XIII! Huiusmodi consilia cenarum mihi valde placent: cena simplex, ex optimis rebus parata, suavissima est. Hanc cenam mox parare conabor.
Lenticulas, ut Apicius docuit et ut in nuntio VII atque deinceps disseruimus, cum amico paravi; cum pane et oleo viridi dedimus: gustantibus placuerunt.
Ecce imago: https://files.catbox.moe/mbesre.jpeg
Mittite mihi, si vultis, carmina (id est, modos musicales) quibus vos delectemini.
In Batavia ubi habito, hoc carmen multis discipulis universitatum notum est:
https://www.youtube.com/watch?v=aWuI393VMl4
Etiam in Vicipaedia de ea scribitur, carmen totum ibi invenire possunt:
Metallo Nigro cantores nonnumquam Latine cantant, vel vere ululant, ut Mey’nach Mütiilationis in “Inferi Ira Ductus
Nunc disputationem primam incipiamus!
Quid legis? Placetne tibi? Quid postea lecturus es?
Ego incipiam: librum De Arboribus a Columella scriptum lego, opus minus notum de re rustica.
Multum interesse videtur, quod multa quae etiam nunc multis ignota sunt, iam tum communia fuisse videntur.
Exempli gratia, methodum ad parvas plantas sine motu violento transferendas proponit, quod sollertiam ostendit.
Salve, auctor XIX sum. Gratias tibi ago, auctor XX, quod me ut iterum conarer exhortatus es; aliquantum temporis mihi opus fuit ut sermoni assuescerem, sed hodie Menaechmi perlegi, atque mihi valde placuit. Fabula ita scripta est, ut videatur ex hodierna comoedia sumpta esse! Quamquam eos nominare nequeo, certus sum multa spectavi, in quibus iocus est ubi fratres gemini inter seconfunduntur.
Salve, auctor XXX. Valde gaudio quod exhortationes meae ad plauti comoediis fruendum tibi duxerunt. Equidem, idem sentio, nam sunt multae comoediae, ubi thema Menaechmi similis tractatur, exempli gratia, shakesperii Errorum comoedia (The comedy of errors). Opto ut perseveres alias comoedias plauti vel terentii legere. Tibique suadeo praestertim Militem gloriosum et Asinariam, mihi carissimae.
Quamquam valde mihi placent colloquia quae in porticu publica habemus de philosophia, artibus, natura etc., Nonnullis diebus vix tempus invenio ut aliquid boni conferam his colloquiis.
Ergo propono hic de vita cotidiana loquamur: quid hodie agitis?
Ego incipiam: hoc mane in horto publico cucurri, ut corpus mentemque excitarem. Nunc caffeam bibo et exspecto sarcinam. Hac postmeridie unam ex epistulis Senecae legam, ut cras de ea disputare possim. Laborare hodie non debeo; diu non habui diem tam vacationem, itaque fruor quiete otioque.
Spero vos quoque diem bonum habiturum esse! Dicite, quaeso, quid hodie agitis. Valete!
Si condiciones patiuntur, auctor VII, ei certe dic quid sentias. Seipsum verum esse sola via est, quae ad felicitatem ducit. Pro te orabo, bona tibi fortuna!
Per totam hebdomadem liberis coquo, in tentoriis in silva morans. Gratum iucundumque est, sed otium mihi fere omnino abest.
Aestas cum fere adest, aves plurimas ac pulcherrimas in horto meo video. Cottidie portico consido et aves volantes cantantesque conspicere conor. Mihi hoc est amoenum et gratissimum. Applicatione Merlino installata, quo instrumento aves conspecti recenseri possunt, feci (vel configuravi?) ut nomina avium Latine scriberetur. Hoc modo Latine disco dum otio fruor.
Hodie prima luce unam horam illam singularem avem, quae 'Cardinalis cardinalis' vel simpliciter cardinalis appellatur plumisque rubicundis splendet, quaerere statui. Frustra tamen, nam hoc avis genus vix apud me commeat. Vae! Aliud autem genus frequens nomine Latino 'Turdus migratorius' conspexi (cuius nomen commune nescio) quod saepe pro pabulo ad mē commeat, pipiat, suavissime cantat vexatque meam per fenestram spectantem felem.
Delectatne vobis aves spectare?
Nuntium XXVIII Iucundissimum librum! Gratias ago tibi
Heri, ad laborem ambulans, duae merulae femininae (nam fuscae erant; mares nigri sunt) me circiter octo passus salientes prosecutae sunt. Postea avolaverunt. Miror cur non statim fugerint...
Dicite mihi quid censeatis de bellis quae in Iudaea hodierna gerantur.
Timetisne enim ne ad alteras terras attingat bellum?
Rideo talia legens
Consummatust.
In alio colloquio opus fuit mihi verbo uti instrumento computatorio describendo et ut saepe fit cum opus sit novissimas res verbis designare quae Romanis omnino ignota fuere, vocabulorum inopia et difficultas bene figurandi manifestae apparuere.
Igitur, fortasse emolumento erit in unum conferre et disserere hanc rem.
Iam sursum 'computatorius' usus sum quod facile intellegi potest formam adiectivam esse anglice 'computer'. Sed exempli gratia, anglice "mouse" non idem vertendi facilitas. Usus sum "collimator" instar Italice(quamquam hodie frequentius mouse usitatum est) "puntatore".
Scribitote hac commenta ad hoc vocabulum si vultis aut praecipue ad alia quae nobis usui sunt hodie!
Latinista
Sufficit mea sententia, genere quamquam feminino non ambigendum cum ex lingua Graeca -ista trahitur et semper ad virum pertinentem. Fortassis Graecitatis ipsae pigeret nos? Non memini aptum suffixum Latinum quod eandem "vim" ut dicamus habeat ac Graecum -izo(Latine quoque -isso antiquius).
Semper mihimet dubia sunt cum oporteat bene ad exemplar classicum vocabulum femininum figurare ex masculino aut contra. Censeo(sin aliter, corrigar!) in auctoribus classicis fieri potest ut si opus fuerit feminam quandam verbo appellare quo utebatur vulgo ad agentem masculinum, sicut poeta aut nauta, eodem verbo eam quoque appellare fas quasi feminino genere, ergo exempli gratia bonam poetam aut peritam nautam, quamquam hoc videtur raro fieri.
Assentior, auctor V! Haesitabam paulum, sed tu dubium omne disiecisti. Vocabulum "Latinista" statim patet, atque sexus ex contextu fere semper intellegi potest. Quod si tamen alicui dubium erit, et si ad rem pertinet utrum vir sit an femina, addito verbo res planissima fiet.
Lectoribus, non sum christianus ipse sed libenter de historia ecclesiae lego. Historia reliogionis Christianae etiam incipit ante nativitatem Iesu et permanet usque ad diem hodiernam. Novus papa recens electus est a cardinalibus et noster episcopus Romae et patriarchia Occidentalis sibi nomen ‘’Leo XIV’’ optavit.
Bene, nunc revertamus in temporibus antiquis. De vita Iesu multa scripta sunt, preaclara sunt Evangelia. Dicebatur scripta sunt a evangelistis: Matthaeus, qui Iudeais scripsit in lingua Hebraica; Marcus, comes Petri; Lucas, medicus, primus pictor iconum et comes Pauli; et postremus: Iohannes, quem Iesus amavit.
Paulo post magis scribam de ecclesia et fortasse breves narrationes in Latina simplici ex Evangeliis aut de ecclesiis differentibus: quod hae omnes lingua, institutis, legibus inter se differunt (hahae).
Ut habeatis diem beatam!
Sodales, qualem vobis videtur optumum ordinem ad singulos libros legendos iis qui fere nihil tenent de religione ipsa? Alii a vetere alii a novo testamento incipere praecipiunt, alii quoque per ordinem alium ac usitatum, quid censetis?
Si scis, ut dicis, fere nihil de religione, fortasse optimum est alicubi compendium invenire et conspectum capere. Inde potes incipere a quod tibi maxime placet.
Praeterea, ego ipse censeo esse utile incipere ab uno evangeliis; non multum refert quo, sed Marcum concilio.