Index colloquiorum
Mittite mihi, si vultis, carmina (id est, modos musicales) quibus vos delectemini.
Amicus meus cui artes Iaponicae placent, mihi hoc missit, quod sciret me linguae Latinae studere. Quamquam verba carminis non sine erroribus sunt, musica non mala est; ea hymnos ecclesiasticos in memoriam redigit. Ceterum non puto me umquam antea accentum vocis Iaponicum Latine audivisse.
Iaponici fortasse eo quod eorum lingua vocales longas habet et sonus non nimis dissimiles Latinae queunt pulchre latine loqui
In colloquio de libris iam proposui circulum legentium incipere et epistulas morales Senecae ad Lucilium legere. Ergo propono ut die XVII Martii primum colloquium habeamus de epistula prima, quam legerimus et discutiemus. Si velis mecum legere, quaeso responde.
Epistula prima hic invenitur: https://latin.packhum.org/loc/1017/15/0
Salvete sodales,
Quae partim scripsi in nuntio LXXXIII videntur penitus in hac epistula a Seneca memorata esse, id est, quanto quispiam se implicet in rebus civilibus et "mundanis" eo magis se a cultu otii seiungit, adeo ut ulla mercede possit id sibi parare quod ulla mercede eget ut fruatur.
Hanc et priores epistulas legens volvo nunc mecum num qui anglice NEETs appellantur aliqua ex parte ab nimia at autem in contrarium flante animi obsidione affecti sint, id est, Seneca veretur ne Lucilius praeter modum occupatus fortunam Maecenatis sequatur, pro illis vero verendum ne praeter modum "malum otium" ut fortasse nuncupandum vitam extinguat. Dico "malum" praecipue cum, ut reor, "otium" in auribus Senecae aliter auditum esset ac nostris, sane illi non fruuntur otio ut philosophiam praecipue colant: quaecumque res se habeant, caput mihi videtur nostra aetate exempla habere duorum extremorum eiusdem angustiae quae unum a "bono otio" arcet ob nimiam sibi indulgentiam, sicut Seneca veretur docens Lucilium ut sibi caveat, alterum nostra aetate adeo terret ut ne quidem vitam degustet.
Valete et (moderate) otiamini!
Auctor ignoratus collegis suis denuo salutem,
Neglegite nuntium LXXXVII: adsum! Otium inveni etiam cum defessus sim. Gratias auctori LXXXVIII ago pro verbis amicalibus :)
Sentio sane illud quod dicis, illum horrorem qui oritur cum nimis alte de rebus humanis ac difficultatibus vitae cogitamus. Ubi illa cogitatio me premit, et omnia recte agere impossibilia videntur, tum ad res ipsas redeo: convenire cum amicis, diligentius spectare quomodo plantae foris minutatim crescant atque moveantur, aut simpliciter locum commodum invenire ubi corpus quiescat.
Plerumque hoc mihi satis est ut animus recreetur; tum demum ad philosophiam redeo, non iam anxius sed liberior.
Etiam cogitationes tuae, auctor LXXXIX, mihi placent: quod dicis mihi theoriam soleae ferreae (ut aiunt Anglice "horseshoe theory") in mentem revocat; quamquam ea de extremis politicis loquitur, neque desunt qui dubitent quantopere vera sit, ad multas tamen alias rerum extremitates apte accommodari potest. Rectissime mones cavendum esse ne altero extremo tam implicemur ut alterum neglegamus atque in eius insidias incidamus.
Ad ipsam epistulam redeamus: huius stilus supra mediocritatem gratus ac lepidus mihi visus est, vere iucundum erat legere. Scilicet multa ibi tractantur quae in aliis epistulis iam antea dicta sunt; sed non minus utiliter hic repetuntur.
Plurimum mihi placuit illa admonitio ne nimium alienis iudiciis tribuamus:
Quorum nemo te ipsum sequitur, sed aliquid ex te.
Item dignum quod recitemus:
Quid exspectas donec desinas habere quod cupias? Numquam erit tempus.
Sat dixi, iam requiescam; epistulam XX proxima hebdomade legere cum gaudio exspecto.
Valete!
Quamquam valde mihi placent colloquia quae in porticu publica habemus de philosophia, artibus, natura etc., Nonnullis diebus vix tempus invenio ut aliquid boni conferam his colloquiis.
Ergo propono hic de vita cotidiana loquamur: quid hodie agitis?
Ego incipiam: hoc mane in horto publico cucurri, ut corpus mentemque excitarem. Nunc caffeam bibo et exspecto sarcinam. Hac postmeridie unam ex epistulis Senecae legam, ut cras de ea disputare possim. Laborare hodie non debeo; diu non habui diem tam vacationem, itaque fruor quiete otioque.
Spero vos quoque diem bonum habiturum esse! Dicite, quaeso, quid hodie agitis. Valete!
Novum officium inveni. Labor ipse est similis, sed in hac societate plus occasionum crescendi. Quod melius est: aedificium eius in quo laborabo magna villa marmorea in silvis est!
cras vindemiae erunt in vineae patris amici, censeo totum diem a mane plus minusve occupatum iri: non est opus ingenio aut studiis meis aptum aut cui mercedis causa operam do sed semel in anno non displicet apud vites diem agere
licetne hic vetere graece loqui vel latine tantum? janitores, responsum nobis hellenotheois date. puto quod Caesar Ciceroque si janitores hic essent “LICET” aient..
χάριν σοι τοῦ ἡμῖν τοῖς Ἑλληνίζουσιν ἀγοράτιον ὀπάσαι!
τίνων πέρι ἦδός σοι λαλεῖν, πρῶτ' ἄγγελε;
ἀπέκαμον τὸν Πίνδαρον ἀναγιγνώσκων καὶ εἴ τι ἡδόμενος, τὸ παραυτίκα ὑπαποτρέχω πὰλιν εἰς τὸν Πλάτωνα
Quid de illo censeatis dicite mihi
Ecce praemium tuum 'iterum in fraudem cecidisti'
Est saltem dicere eius principato meamet sententia Foederatas Civitates Americae fortasse rerum ordinem a priore orbis terrarum bello conditum tandem in dubium vocaturas, profecto palam ut dicamus quod inmutatus est ipse orbis terrarum.
Epigrammata communicemus: tua, aliena, quaelibet. Ego incipiam - quamvis non magnus poeta sum!
Omnes, carmina parvae formae iam faciamus
Primum propria do. Das; rubeus fiam!
Et hoc est ab illo praeclaro Martiali:
Cum dixi ficus, rides quasi barbara verba
et dici ficos, Laetiliane, iubes.
Dicemus ficus, quas scimus in arbore nasci,
dicemus ficos, Laetiliane, tuos.
Nota quod ‘ficus’ duas habet significationes ;)
Ah fortasse nimis pervago mente iocum interpretans, conieci aliam significationem eo quod "acerra" littera minuta adhibita videtur esse quoque receptaculum turis, censeo ad sacra faciunda. Nescio num recte intellegam ritus sacros necne, sed credo Romanos et Graecos quoque mero usos esse una cum ture, ergo ambo mixtim fetere e ritibus hesternis. Secundus Acerra vero alicuius bibacis nomen esse.
Omnia promittis, cum tota nocte bibisti;
Mane nihil praestas. Pollio, mane bibe.
– Martialis
In hoc colloquio:
Scribite verba latina rara, inusitata, mirabilia, et definitionem latine addite.
Minime, variae huius modi elocutiones sunt nugatoribus describendis quarum sensus originalis non facile intellegitur a locutoribus ipsis
Quam mira res, auctor XII!
Modo recordatus sum: nos Batavi quoque verbum "blaten" habemus, quod utrumque sensum verbi Latini complectitur - et caprorum et hominum. Contra meam expectationem, duorum verborum origo non est communis, si recte legi.
Salvete omnes! Hic est locus novus, Porticus Publica, ad colloquendum Latine sine nomine usoris. Si quaestiones aut consilia habetis, respondete quaeso; libenter ex vobis audiam. Nolite timere, si sicut ego - fateor! - non perfecte scribas: errando enim discimus omnes.
Vivat et valeat, gratias tibi quoque!
Salvete, auctor XXII et auctor XXIII, etiam ego id non animadverti! Gaudeo vos adesse. Utinam hic diu una colloquamur!
Non sum coquus perperitus, sed paucas simplices cenas novi, quae saepe et non sine parva felicitate paro. Cupio paucis his proximis temporibus cum vobis communicare. Si quis vellet alias cenas communicare aut consilia dare, libenter faciat!
Gratias tibi ago, auctor XIII! Huiusmodi consilia cenarum mihi valde placent: cena simplex, ex optimis rebus parata, suavissima est. Hanc cenam mox parare conabor.
Lenticulas, ut Apicius docuit et ut in nuntio VII atque deinceps disseruimus, cum amico paravi; cum pane et oleo viridi dedimus: gustantibus placuerunt.
Ecce imago: https://files.catbox.moe/mbesre.jpeg
Nunc disputationem primam incipiamus!
Quid legis? Placetne tibi? Quid postea lecturus es?
Ego incipiam: librum De Arboribus a Columella scriptum lego, opus minus notum de re rustica.
Multum interesse videtur, quod multa quae etiam nunc multis ignota sunt, iam tum communia fuisse videntur.
Exempli gratia, methodum ad parvas plantas sine motu violento transferendas proponit, quod sollertiam ostendit.
Salve, auctor XIX sum. Gratias tibi ago, auctor XX, quod me ut iterum conarer exhortatus es; aliquantum temporis mihi opus fuit ut sermoni assuescerem, sed hodie Menaechmi perlegi, atque mihi valde placuit. Fabula ita scripta est, ut videatur ex hodierna comoedia sumpta esse! Quamquam eos nominare nequeo, certus sum multa spectavi, in quibus iocus est ubi fratres gemini inter seconfunduntur.
Salve, auctor XXX. Valde gaudio quod exhortationes meae ad plauti comoediis fruendum tibi duxerunt. Equidem, idem sentio, nam sunt multae comoediae, ubi thema Menaechmi similis tractatur, exempli gratia, shakesperii Errorum comoedia (The comedy of errors). Opto ut perseveres alias comoedias plauti vel terentii legere. Tibique suadeo praestertim Militem gloriosum et Asinariam, mihi carissimae.
Aestas cum fere adest, aves plurimas ac pulcherrimas in horto meo video. Cottidie portico consido et aves volantes cantantesque conspicere conor. Mihi hoc est amoenum et gratissimum. Applicatione Merlino installata, quo instrumento aves conspecti recenseri possunt, feci (vel configuravi?) ut nomina avium Latine scriberetur. Hoc modo Latine disco dum otio fruor.
Hodie prima luce unam horam illam singularem avem, quae 'Cardinalis cardinalis' vel simpliciter cardinalis appellatur plumisque rubicundis splendet, quaerere statui. Frustra tamen, nam hoc avis genus vix apud me commeat. Vae! Aliud autem genus frequens nomine Latino 'Turdus migratorius' conspexi (cuius nomen commune nescio) quod saepe pro pabulo ad mē commeat, pipiat, suavissime cantat vexatque meam per fenestram spectantem felem.
Delectatne vobis aves spectare?
Nuntium XXVIII Iucundissimum librum! Gratias ago tibi
Heri, ad laborem ambulans, duae merulae femininae (nam fuscae erant; mares nigri sunt) me circiter octo passus salientes prosecutae sunt. Postea avolaverunt. Miror cur non statim fugerint...
Dicite mihi quid censeatis de bellis quae in Iudaea hodierna gerantur.
Timetisne enim ne ad alteras terras attingat bellum?
Rideo talia legens
Consummatust.