Porticus Publica

De vita cotidiana

Quamquam valde mihi placent colloquia quae in porticu publica habemus de philosophia, artibus, natura etc., Nonnullis diebus vix tempus invenio ut aliquid boni conferam his colloquiis.

Ergo propono hic de vita cotidiana loquamur: quid hodie agitis?

Ego incipiam: hoc mane in horto publico cucurri, ut corpus mentemque excitarem. Nunc caffeam bibo et exspecto sarcinam. Hac postmeridie unam ex epistulis Senecae legam, ut cras de ea disputare possim. Laborare hodie non debeo; diu non habui diem tam vacationem, itaque fruor quiete otioque.

Spero vos quoque diem bonum habiturum esse! Dicite, quaeso, quid hodie agitis. Valete!

Salvete,

Ipse quoque hodie epistulam legam Senecae ut cras commentariolum afferam. Heri autem cum in frigido posuerim massam aquae farinaeque fermentaturam ut dulcem hodie parem, aliquot horas agam in coquina ea spe ut ne frustra heri commixtionem molitus sim, quod saepe imperitus cum sim fermentandi cibi coctum minus quam opinatum esset produco. Mihi propitius sit Fornax!

Valete.

Obsesso aestu, solis obruto radiis, orbato legendi vi, mihi adsit Boreae frigus!

Bene scriptum, perpoeticum, auctor II! Hic quoque, ut aiunt, mox iterum valde aestuabitur. Me praeparo...

Propitie in nos hodie se gessit Iuppiter imbrifer, pluit tandem et aestus aliquanto reppulit. Est mihi nunc eum audire tonitruantem. :)

Amore captus, totos dies eam desiderans gero.

Quaeso, dic nobis plura, auctor V! Nihil est tam iucundum quam amor!

Mihi valde paenitet de his rebus loqui, latinitatis causa tamen calamum movebo. Nam quantae sint miseriae meae, tota culpa mea est. Vitam beatam amoris texatam timebam, nec coris desideria serio umquam tenebam. Cum eam rursum vidi mense praeterito, somnus excidit vitae dulcidinem vehens. Finem probationum modo expecto, ut ad eam rusurm aggrediam, veniam optans.

*tectam (texatam)

Si condiciones patiuntur, auctor VII, ei certe dic quid sentias. Seipsum verum esse sola via est, quae ad felicitatem ducit. Pro te orabo, bona tibi fortuna!

Per totam hebdomadem liberis coquo, in tentoriis in silva morans. Gratum iucundumque est, sed otium mihi fere omnino abest.